Kurabiye Hırsızı*

Can okur,

Bir haftalığına İstanbul'dan kaçmayı başardık Jeff'le. Gezi ayrı bir yazının konusu ama ondan önce, arayı da çok açmayalım diye, Barcelona Havaalanında, youtubedan bir video dinlerken bahsi geçen bir şiiri almak isterim aşağıya.  O an, manzarayı canlandırmam hiç de zor olmadı malum, olay yerinde bulunmaktaydım.

Başta bana olmak üzere, mazlum sarhoşluğuyla, kendi zalımlığına körleşenlere çok zarif, çok ince bir eleştiri, zannımca.

Afiyet olsun, sindirebilene.

KURABİYE HIRSIZI

Kadının biri, bir gece yarısı bekliyordu havaalanının birinde.

Uçuşuna henüz saatler vardı.

Havaalanındaki dükkanlardan bir kitap bir paket de kurabiye aldı.

Ve oturacak bir yer kaptı kendine.

Kendini kitaba kaptırmış okurken bir de baktı

Yanında oturan adam, bir yüzsüzlük abidesi

Paketinden iki de bir de kurabiye alıp yemekteydi,

Kadın manzarayı görmezden gelmeye çalıştı,

Kurabiyelerini katır kutur yiyip, saati izlemeye koyuldu

Pervasız kurabiye hırsızı kurabiye stoğunu azaltır

Dakikalar tik tak ederken, kadının siniri gitgide bozuluyordu

'Kibar bi insan olmasam, şimdiye gözünü morartmıştım' diye düşünüyordu

Kadın her kurabiye aldığında, adam da bi tane alıyordu

Nihayet sadece bir tane kaldı pakette,

Şimdi kadın, adamın ne yapacağını merak ediyordu

Yüzünde bir gülümseme ve biraz da gergin bir kahkahayla

Son kurabiyeyi aldı adam ve ortadan ikiye kırdı

Yarısını kadına uzattı, diğer yarıyı da kendi yedi.

Kadın, kaptı kurabiyeyi ve... Hey Allahım, dedi içinden, 

'Ne pervasız, ne kaba adam 

İnsan bi teşekkür eder' diye geçirdi.

En son ne zaman bu kadar bozulduğunu hatırlayamadı

Ve uçuşun anonsu yapıldığında sonunda, rahatladı.

Eşyalarını toparladı ve biniş kapısına yöneldi.

Nankör hırsıza dönüp bakmadı 

Uçağına bindi, koltuğuna yayıldı.

Neredeyse sonuna geldiği kitabını almak için,

Çantasına uzandı ki, bir de ne görsün.

Kendi kurabiye paketi, gözlerinin önünde durmaktaydı.

E, dedi çaresizlik içinde, benimkiler burdaysa,

Diğerleri onunkilerdi, demek benimle kurabiyelerini bölüştü.

 Kadın kahırla fark etti ki özür dilemek için artık çok geçti,

Kaba olan, nankör olan, hırsız olan, kadının ta kendisiydi.

*Valerie Cox'un The Cookie Thief şiirini kendisine sormadan çevirip yukarıya koyuyorum. Beni affetsin artıkın.