Garfield Felsefesi

madde 1 : insanlar yorgun doğar, dinlenmek için yaşar.
madde 2 : çalışmak yorar.
madde 3 : gündüz dinlen ki gece rahat edesin.
madde 4 : yatağını kendini sevdiğin gibi sev, içinden çıkamayacağın gibi yap.
madde 5 : yarın yapabileceğin işi bugün yapma.
madde 6 : bugünün işini yarına bırakma, erteleyebileceğin kadar ertele.
madde 7 : dinlenen birini görünce otur ona yardım et.
madde 8 : oturmak mümkünse ayakta durma, yatmak mümkünse oturma.
madde 9 : tembellikten kimse ölmemiş.
madde 10 : çalışma isteği duyunca biryere otur isteğin geçmesini bekle

bugünün işini yarına bırakma, erteleyebileceğin kadar ertele

Yukarıdaki mesajı, Van'da, deprem sonrasında gönüllülerin kaldığı çadırda tanıştığım sevgili Mehmet göndermişti bana... Kaç dakika güldüm, kaç kişiye yolladım hatırlamıyorum. Halen moralim bozuk olduğu zamanlarda okuduğum bi listedir.

Yaz başında kardeşim Z'yle babam, Fethiye'ye tatile gitmişlerdi bir haftalığına. Dönüşte, ev yapımı zeytinyağı, şarap filan getirmişlerdi. Bi de ceviz-badem karışımı vardı bizim kolimizin içinde. Ben onları alıp, bi cam kavanozun içine boşaltmıştım ve rafa kaldırmıştım. Bu dediğim 4 ay önce filan heralde. 

Dün, dolabı karıştırırken farkettim, garibim kavanozu bi o yanı itiyorum bir bu yanı itiyorum, bi öne çekiyorum, bi tezgaha koyuyorum, bi alt rafa indiriyorum :) o arada da aradığım şeyi bulmaya çalışıyorum. Kabukları kırılmamış zavallı cevizlerle bademler bana bakıyor ama!

Sonra bi aşk geliyor, sofra bezini yere sermemle, kavanozu boşaltıp çekici ilk cevizin üzerine indirmem bir oluyor!

Bir rahatlama hissi, bir hafifleme... 

Tak tuk çat pat diye sesler çıktıkça, hamamda masaj yaptırıyormuşçasına deşarj oluyorum. Farkında değilim ama beynim her seferinde, 'kır bunları, ye bunları bi ara, bak kaç zaman geçti' filan diye stres üretiyormuş meğersem.

Akşam arkadaşım Gn geldi, ona nasip oldu bunlar.

hafif cumartesiler
d