Kendini Tanıt!

Merhaba,

Kendim için büyük, insanlık için küçük bir adım atmak üzereyim. Koordinatlarım Taksim/İstiklal Caddesi, Mephisto Cafe. Ne önemi var demeyin, şu andan itibaren attığım ve atmadığım her adım, yaptığım ve yapmadığım her seçimin nedenini bulmak öncelikli amacım, mümkünse size de sizinkini buldurmak.

Sanki kendimi tanıtmalıymışım gibi geliyor. İyi de ben kimim? Nüfus cüzdanıma baktığımda, nerede doğduğum, adım, babamın adı, hangi ülkenin vatandaşı olduğum gibi bilgiler görüyorum. İyi de hiç birine ben karar vermedim ki! E o zaman sadece bunlar değil beni tanımlayan şeyler...

Eğer bugün Starbucks'a gitmek yerine buraya geldiysem, kahvenin yanında müzik sesi ve kitap kokusu arzu ettiğimdendir. Evet bu gizemli ve heyecan verici keşif yolculuğunda kendime dair ilk gözlemim bu! Demek ki gönül kitaplara ve müziğe yakın olmak ister kahve bahane :)

Kimya derslerinden hatırlarsınız meşhur N.Ş.A vardır. İşte o, normal şartlar aldında, her şeyin idealini arzu eder-bekler-elde etmeye çalışırım ve hayatım öyle olmayan insanlara göre daha çilelidir (bence). Veri no 2: Mükemmeliyetçi olmak hayatımı zorlaştırıyor ve bu özelliğimi yeri geldiğinde esnetebilmem lazım!

İlk blog için hızlı gidiyoruz, tutmayın beni!

Misal, yine N.Ş.A'da günlerce blogları araştırır, en 'beni yansıtan(ne demekse) resmi' bulmaya çalışır, eşim, kardeş ve kuzenlerimle tartışır, o kadar sündürür suyunu çıkarırım ki fikrin/projenin, artık heyecanı kaçar, yabancılaşır ve eskir. En önemlisi de bu fikir/eskimesi. Valla bu laf hoşuma gitti, ben dedim diye demiyorum...

Ama blogun görünüşünden de anlayabileceğiniz gibi şu an projem gayet ilkel bir halde ama fikrim sağlam (yine, bence). Olsun, yeni mottomuz: kervan yolda düzülür (düzülür ve dizilir yazmak arasında kararsız kalmışımdır hep).

Şu an kafamda tonla fikir/hedef var yapmak, denemek sonra da sizinle paylaşmak istediğim...

Bir sonraki yazım, durakta otobüs bekleyen yolcu modundan, otobüsü kullanan kaptan moduna geçiş yapmamı sağlayan 'Bireysel Koçluk Atölyesi' ile ilgili olacak.

Dedemden bir alıntıyla bitireyim.

'Nazik gözlerinizden öperim',

d