Maskeli Balo

Şu videoyu dikkatle izlemenizi istiyorum, sonra üzerine konuşalım.

Belki biz telefonda konuşurken şivemizi bu şekilde değiştirmiyor olabiliriz ama kesinlikle rol yapıyoruz. 

 Misal;

(ffffffffffffffffffffffff bu niye arıyo şimdi beni!) 'alo! valla şimdi aklımdan geçiyodun ha!'   

               

(patla! kırıcam bigün bu telefonu ya!) 'canım, özlemişim'

(ayyyyy, hiç konuşmak istemiyorum bununla şimdi yaa)  'efendim! ooo, kaçak, nerelerdesin?'

(ay açmıyorum, anlamıyo yine arıyo ya...)  'geçen aramışsın, duymamışım canım'

Ve daha nice cümle.

Peki neden rol yapıyoruz? Neden samimi olamıyoruz? 

1. Karşımızdakini kırmaktan ölesiye korkuyoruz çünkü değer vermekten ziyade 'ayıp olur' diye düşünüyoruz, bu da nihayetinde bizim falso hanemize yazılacağından, en iyisi oynamak.
2. Sevdiklerimizle konuşurken bile 'şu an kendimi hiç iyi hissetmiyorum, konuşacak durumda değilim gerçekten' diyemiyoruz, çünkü, darılır ve hayat boyu bi daha bizimle konuşmaz sanıyoruz.
3. Erteliyoruz. Verdiğimiz sözleri önemsemiyoruz. Sonra o iş ne oldu diye telefon geldiğinde, kendi hatamızı farkediyoruz ama öfkeyi dile getirirken suçu, sırf aradı diye, ona yüklüyoruz. (açmadan önce tabii :) 
4. Gerçekçi davranmıyoruz. Öyle düşünmüyoruz zaten. Bir haftadan önce olmayacak şeye, 'akşama yetişir'i taahhüt ediyoruz. Nedense açık, reel ve dürüst olmak olmak sonumuzu getirecekmiş gibi hissediyoruz. Halbuki bu kartopunun çığ olarak geri döneceğini de adımız gibi biliyoruz.
5. Düşünerek konuşmuyoruz. Biri bizi üzdüğünde ya da kırdığında, ne hissettiğimizi ifade etmek yerine, içimizde mayalandırıyoruz o duyguyu. Dağ dağa içinden küstüğü ve diğer dağın da haberi olmadığından, sanki hiç bi şey olmamış gibi araşmaya devam ediyoruz (açmadan önce söylenerek)

Madalyonun öteki yüzü de var biliyorum. Geleneği, adeti, ayıbı, toplumsal baskısı, vs. Ama biz burda iğneyi kendimize batırıyoruz önce.

Gerek telefonda gerekse yüzyüze konuşmalarda, hem samimi, hem gerçekçi, hem dürüst, hem 'o an hissettiğimiz gibi' olmak çok mu zor? Ve bunu yaparken, kırıcı olurum diye korkmamak!

Bu hafta kendime verdiğim ev ödevinde bunu deneyecem işte!

Bi düşünün, siz de oscarlık oyunculuklar yapıyor musunuz sık sık?